به نقل از «مهر»

آشنایی با تاریخ و فرهنگ غوریان در یک کتاب/شهری که زنده شد

تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۶۱۴۱۵

به گزارش خبرنگار مهر، ولسوالی غوریان یکی از ولسوالی‌های ولایت هرات در افغانستان است. این منطقه از غرب با جمهوری اسلامی ایران، از شرق با ولسوالی زنده جان، از شمال با ولسوالی‌های گلران و کهسان و از سمت جنوب با ولسوالی ادرسکن همسایه است. مرکز این ولسوالی از چهار ناحیه اصلی به نام‌های قیسان، فاقدان، سرآسیاب و غنجان تشکیل شده که هر ناحیه به محلات کوچک‌تر تقسیم می‌شود و دارای ۲۱۱ روستای خرد و بزرگ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

غوریان اما نام یکی از سلسله‌های حکمرانی در ایران قدیم نیز بوده است. غوریان یا آل شَنسَب دودمانی فارسی زبان و تاجیک در قرون وسطی از سرزمین‌های شرقی ایران بودند که تسلط خود را از غور (در افغانستان امروزی) آغاز کردند و در میانه قرن دوازدهم میلادی تا سال‌های آغازین قرن سیزدهم میلادی به یک قدرت عمده تبدیل شدند. غور مرکز هسته نظامی امپراتوری آنها بود و در دوره‌ای قلمرویشان از گرگان در غرب تا شمال هند (لاهور) در شرق گسترش پیدا کرد، هرچند که تحت تأثیر خوارزمشاهیان قرار داشتند. فروپاشی و نابودی غوریان در هنگام حمله مغولان به سرزمین‌های شرقی ایران بوده است.

شهرستان غوریان ابهت تاریخی، شکوه و جلالش همواره محراق توجّه و در گذشته جزئی از فوشنج بوده، این خطه پهناور یکی از جمله شهرستان‌های مدنیت‌خیز و تاریخ‌ساز در هرات به‌شمار می‌رود. با داشتن ده‌ها ساحه باستانی و بنای تاریخی، و ده‌ها شاعر و عارف و نویسنده و خوشنویس ریشه در تاریخ دارد، امّا ناشناخته باقی مانده بود. بنابراین غور و غوریان در تاریخ ایران اهمیت بسیاری دارند، اما متأسفانه پژوهش‌های فارسی درباره آنها چندان نیست.

کتاب «آثار غوریان» به قلم حمیدالله کام‌گار یکی از این پژوهش‌هاست که برای نخستین بار به سال ۱۳۹۳ در افغانستان منتشر شد. این مجموعه با ویرایش دوم در سال ۱۳۹۶ خورشیدی توسط نشر کام‌گار در هرات در دسترس علاقه‌مندان به فرهنگ قرار گرفت. کتاب ۶ فصل دارد و با پیشگفتاری از طارق جلالی پور به زیور طبع آراسته شده است. تصاویری هم از آثار باستانی و بناهای تاریخی غوریان از جمله ویژگی‌های این کتاب است.

در فصل نخست این مجموعه به اوضاع طبیعی، اقتصادی و تاریخی غوریان پرداخته شده است. فصل دوم شامل معرفی آثار و اماکن تاریخی غوریان است و شامل دو بخش؛ بخش اوّل قلعه‌ها و حصارهای تاریخی است و در بخش دوم به آثار و بناهای تاریخی غوریان اشاره شده است. فصل سوم این کتاب شامل چهار بخش است: بخش نخست معرفی شاعران متقدمان، بخش دوم متأخران، بخش سوم معاصران و بخش چهارم شاعران جوان غوریان. در فصل چهارم «آثار غوریان» به معرفی نویسندگان، فصل پنجم به معرفی علما و روحانیون و فصل ششم به معرفی مزارات غوریان پرداخته شده است.

کار نویسنده با توجّه به ناامنی و مشکلات اقتصادی و تبعیض‌های زبانی در منطقه؛ گامی مؤثر در راستای توسعه تاریخی و بهتر شناساندن غوریان قدیم و امروز برای نسل امروز و فردای ایرانیان. افغانستانی‌ها اهمیت بسیار دارد. از آن‌جایی‌که غوریان فعلی با همه این پهنای تاریخی‌اش به نوعی در حال گذران دوران افول بود، با چاپ این کتاب زنده شد و مورد دغدغه و بحث اهالی کتابخوان قرار گرفت. رصد اخبار نشان می‌دهد که بر مبنای این کتاب اپلیکیشینی نیز برای معرفی هرچه بهتر و بیشتر این شهرستان و آثار تاریخی‌اش طراحی شد. این اپلیکیشن شامل: شرایط جغرافیایی، آثار و بناهای تاریخی، شاعران، نویسندگان، علما؛ آرامگاه‌ها و بیش از یک‌صد تصویر از غوریان را دربر دارد. امید است که این کتاب مهم به بازار نشر ایران نیز راه یابد تا علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ گذشته ایران نیز از محتوای آن بهره گیرند و یکی از سلسله‌های اثرگذار را بشناسند.

کد خبر 5626794 محمد آسیابانی

منبع: مهر

کلیدواژه: بازار نشر افغانستان شهر هرات کتاب و کتابخوانی تازه های نشر سی امین هفته کتاب معرفی کتاب موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران نقد کتاب بازار نشر افغانستان فرهنگسرای اندیشه تجدید چاپ هفته کتاب رونمایی کتاب اسماعیل امیدی جام جهانی 2022 قطر انقلاب اسلامی ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۶۱۴۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

منیژه ، زنی که آفتاب تن برهنه اش را ندیده است / از محو شبانه نقاشی شاهنامه تا توسل به فردوسی برای حجاب!

عصر ایران - حجه الاسلام سیداحمد علم الهدی که گویا دغدغه ای مهم تر از حجاب ندارد، در خطبه های این هفته نیز بدان پرداخته و این بار گفته است: اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ به‌خصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را می توان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید؛ آن زمان که از قول منیژه به عنوان نماد یک زن فرهیخته و ایرانی نقل می‌کند:
منیژه منم، دخت افراسیاب
برهنه ندیده تنم آفتاب.

سپاس از آقای علم الهدی که در خطبه های نماز جمعه، اشاره ای هم به تاریخ و فرهنگ و ادب ایران زمین کرده است! اما از آقای علم الهدی می پرسیم ماجرای بهار 1390 میدان فردوسی مشهد یادتان است؟

خودتان را معذب نکنید، به خاطرتان می آوریم:  آن سال، به مناسبت هزاره سرایش شاهنامه فردوسی - که شما نیز او را به درستی "حکیم" خواندید - مجموعه از نقاشی های دیواری با موضوع شاهنامه به مساحت 2200 متر در میدان فردوسی مشهد رسم شد. خلق این اثر هنری حدود یک سال به طول انجامید ولی یک ماه بعد از رونمایی از آن، اداره حفاظت از املاک آستان قدس رضوی، شبانه تعدادی کارگر به محل فرستاد و کل اثر را تا صبح با رنگ سفید محو کردند و از بین بردند!

آقای علم الهدی!
این شاهنامه ای که امروز شما بدان استناد می کنید تا ثابت کنید که حجاب یکی از مظاهر فرهنگی ایرانیان است، همان شاهنامه ای است که روی نقاشی هایش در شهری که شما امام جمعه اش بوده اید، شبانه رنگ پاشیدند و شما هیچ نگفتید!
اگر آن روز، مانع از  کار غیر فرهنگی محو نقاشی های شاهنامه می شدید و لااقل به دوستان تان می گفتید که شاهنامه را حکیمی به نام فردوسی سروده و حتی در آن به حجاب نیز اشاره کرده است، امروز استنادتان به این اثر ملی برای ترویج حجاب، دلنشین تر بود.

جوانان هنرمند کشور، یک سال در گرما و سرما ، عاشقانه کار کردند تا این اثر هنری را خلق کنند
ولی یک روز صبح، دیدند که عده ای شبانه روی هنرشان رنگ سفید پاشیده اند؛ به همین راحتی، به همین تلخی!

شما درست می گویید آقای علم الهدی! زنان ایرانی در طول تاریخ و حتی هزاران سال  قبل از اسلام، به شهادت آثار و روایت مورخین، بانوانی نجیب بوده اند با تن پوش هایی از پاکدامنی.  اما چرا شما و همفکران تان همواره نسبت به تاریخ و تمدن ایران بی مهری می کنید و حتی گرامیداشت کوروش را برنمی تابید ولی نیاز که پیدا می کنید دست به دامن ایران باستان می شوید؟! چگونه حتی در شهری که شما امام جمعه اش هستید، دور میدان فردوسی، نقاشی های شاهنامه هم تحمل نمی شود ولی صحبت از حجاب که می شود یادتان می افتد در همان شاهنامه ای که روی نقاشی هایش رنگ پاشیده و محوش کرده اند، زنی به نام منیژه وجود دارد که آفتاب تنش را برهنه ندیده است؟!

میدان فردوسی مشهد بعد از نقاشی و بعد از محو کردن آن

بگذارید یک چیز را خیلی رک و صریح به شما بگوییم آقای علم الهدی: کسانی که کمر همت بستند به نابودی و نادیده انگاری تاریخ و تمدن و فرهنگ ایرانی و حتی همین الان هم پدیده های ایرانی مانند نوروز خار چشم شان است، اگر بیشتر از دشمنان دین، به ایمان مردم خیانت نکرده باشند، کمتر نکرده اند. تریبون دارهایی که سال ها فرهنگ ایرانی را در برابر دین قرار دادند و دو راهی جعلی ایرانیت و اسلامیت را پیش روی مردم و خاصه جوان ها گذاشتند، عامل بسیاری از دین گریزی هایی هستند که نتیجه اش را در خیابان ها می بینند و بعد، از پلیس ها می خواهند که محصول کارشان را دستگیر کنند!

راستی بد نیست یک نکته را هم با امام جمعه محترم مشهد در میان بگذاریم: اگر منیژه و منیژها در طول تاریخ هزاران ساله ایران، پوشش هایی برازنده زنان عفیف داشتند و به قول شما با حجاب بودند، به خاطر حضور ماموران حکومتی بر سر کوی و برزن ها برای تحمیل نوع خاصی از پوشش نبود؛ به خاطر "باورهای فرهنگی" شان بود که بعد از اسلام نیز "ایمان دینی" بدان افزوده شد.
بروید ببینید چه کسانی با تبر به جان فرهنگ اصیل ایرانی افتادند تا آن باورهای فرهنگی - که امروز بدان ها نیازمندشده اید - به محاق برود؟ و باز بررسی کنید چه کسانی، دین را هزینه منافع خود کردند و به جان "ایمان دینی" مردم افتادند؛ احتمالاً شما نیز به این نتیجه خواهید رسید که ضاربان فرهنگ ایرانی و تخریب کنندگان دین مردم، نه دو دسته که دست بر قضا یک گروه اند!

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: علم الهدی : در بحث حجاب ، نمی شود مردم تماشاچی باشند و بگویند آقای نیروی انتظامی، شما بیا این ناهنجاری را درست کن دفاع علم الهدی از برخورد با بی حجابی با استناد به شاهنامه